گروه مجلات آنلاین عصر ایران
خانهخودروهای نظامیآبجکت 279؛ ماشین نظامی 60 تنی روس!

آبجکت 279؛ ماشین نظامی 60 تنی روس!

آبجکت 279؛ ماشین نظامی 60 تنی روس!

مجله تصویری سلاح- آبجکت 279 کوتین یک تانک سنگین آزمایشی مربوط به دوران اتحاد جماهیر شوروی است که در اواخر سال 1959 توسعه یافت. این تانک چند منظوره به گونه ای طراحی شده بود که بتواند به راحتی در مسیرهای ناهموار حرکت کند. گفتنی است که تانک های معمولی در آن زمان قادر به عبور از چنین موانعی نبوده اند.

علاوه بر این آبجکت 279 می توانست از موج شوک ناشی از انفجارهای هسته ای نیز جان سالم به در ببرد و آنها را به خوبی تحمل کند.

طراحی و توسعه

آبجکت 279 برای نخستین بار توسط گروهی از مهندسین خبره در کارخانه کیروف واقع در لنینگراد (از سال 1991 به بعد تحت عنوان سن پترزبورگ شناخته می شود) وارد مراحل تحقیقات و توسعه خود شد. روند اصلی کار روی این پروژه در سال 1957 آغاز شد و الزامات مورد نظر نیز شامل همان فاکتورهایی بود که در سال 1956 برای تانک های سنگین عملیاتی تعریف شده بود. بدین ترتیب اولین نمونه پیش تولید از این محصول متمایز در اواخر سال 1959 تکمیل و به صورت یک نسخه نهایی عرضه شد.

طبق گزارشات متخصصین نظامی، مهم ترین ویژگی این تانک در مقایسه با محصولات مشابه چیزی نبود جز قابلیت های ارتقا یافته آن در عبور از موانع سخت زمینی. در واقع مجموعه مذکور به گونه ای طراحی شده بود که می توانست از سطح زمین های باتلاقی، خاک نرم، سطوح پوشیده از تنه قطع شده درختان و از همه مهم تر موانع ضد تانک مانند دندان اژدها (استحکاماتی مربعی- هرمی که از بتن مسلح ساخته و طی جنگ جهانی دوم به منظور ایجاد اختلال در حرکت تانک ها و پیاده نظام استفاده می شدند) با سهولت گذر کند.

 

 

از نظر سیستم موتوری، آبجکت 279 مجهز به یک موتور دیزلی قوی 2DG-8M با قدرت 1000 اسب بخار بود. این نیروی محرکه برای به حرکت درآوردن تانک 60 تنی نام برده با سرعت 55 کیلومتر بر ساعت کفایت می کرد. گفتنی است که برد موثر تانک با یک مرتبه سوخت گیری کامل معادل 300 کیلومتر گزارش شده بود. از جمله دیگر امکانات این محصول روس می توان به سیستم های خودکار کنترل آتش و سیستم گرم کننده و خنک کننده محفظه جنگی تانک اشاره کرد.

حداکثر ضخامت پوشش زرهی بدنه آبجکت 279، چیزی حدود 269 میلی متر بوده است که خود آن نیز توسط یک سپر نازک محافظتی دیگر در برابر مهمات نفوذ کننده به زره پشتیبانی می شد. این دو عامل در کنار یکدیگر مجموعه تانک را از واژگونی به دنبال موج شوک انفجار هسته ای در امان نگاه می داشتند.

لازم به ذکر است که در طراحی این تانک یک سری ساختارهای بزرگ با ضخامت و شیب متغیر هم لحاظ شده بود که نقش ایمنی صفحات زرهی را تکمیل می کردند. بخش جلویی بدنه از یک طراحی دایره ای و همینطور پانل های زرهی نازک بهره می برد که در مقابل پرتابه های ضد تانک با قابلیت انفجاری بالا (به اختصار HEAT) موثر بودند. همین پنل های زرهی مشابه در طرفین بدنه هم وجود داشتند. برجک تانک نیز مجهز به صفحات زرهی با ضخامت 319 میلی متر بود و دوام قابل توجهی در برابر پرتابه های HEAT داشت. گفتنی است که مجموعه تانک از امکان دفاع CBRN مخفف عبارت دفاع شیمیایی، میکروبی، پرتو زاینده و هسته ای بهره می برد.

 

 

اکنون نوبت به سیستم های تسلیحاتی آبجکت 279 می رسد. این تانک به یک سلاح M-65 با کالیبر 130 میلی متر مسلح بود. سلاح ثانویه نیز تیربار سنگینKPV  با ظرفیت 800 گلوله گزارش شده است. سلاح اصلی با استفاده از یک سیستم بارگذار نیمه خودکار با نواخت آتش 5 الی 7 گلوله در دقیقه سازماندهی می شد.

اما چرا تانکی با مشخصات نسبتا قوی فوق، به عنوان یک پروژه نیمه کاره به حال خود رها شد؟ علت اساسی این موضوع عدم تمایل ارتش شوروی به ادامه کار با خودروهای جنگی سنگین و به خصوص تانک های زرهی همانند آبجکت 279 از سال 1960 بود. از آن زمان به بعد، سعی شد حداکثر وزن خودروهای نظامی تا 50 تن حفظ شود. در محاسبه این وزن، تجهیزات اضافه مانند صفحات زرهی مازاد در نظر گرفته نشده بود. در واقع نیروهای مسلح شوروی به دنبال کاهش وزن تانک های زره پوش در عین حفظ قابلیت های زمینی بودند. البته لازم به ذکر است که نیکیتا سرگیویچ خروشچُف رهبر شوروی بعد از استالین نیز شخصا از یک طرح جایگزین همچون توسعه تانک های مجهز به موشک های هدایت شونده حمایت می کرد و علاقه چندانی به تخصیص بودجه بر پروژه آبجکت 279 نداشت.

 

 

مشخصات تانک آبجکت 279

– نوع: تانک سنگین

– محل تولید: اتحاد جماهیر شوروی

– تولید شده به سال: 1959

– تعداد ساخته شده: 3 دستگاه

– وزن: 60 تن

– طول: 6.77 متر

– طول با احتساب سلاح: 11.085 متر

– عرض: 3.4 متر

– ارتفاع: 2.639 متر

– خدمه: 4 نفر (راننده، بارگذار، توپچی و فرمانده)

– سلاح اصلی: M-65 با کالیبر 130 میلی متر

– سلاح ثانویه: تیربار سنگینKPV

– موتور: موتور دیزلی 2DG-8M  با قدرت 1000 اسب بخار

– برد عملیاتی: 300 کیلومتر

– سرعت: 55 کیلومتر بر ساعت

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.

اشتراک گذاری با :
امتیاز به این نوشته
بدون نظر

متاسفانه فرم اظهار نظر در حال حاضر بسته می باشد