گروه مجلات آنلاین عصر ایران
خانهتسلیحات دریایییواس‌اس گرین بی

یواس‌اس گرین بی

یواس‌اس گرین بی

مجله تصویر سلاح- یواس‌اس‌گرین بی (USS Green Bay) یک کشتی حمل و نقل آبی‌خاکی کلاس سن آنتونیو است که دومین کشتی در نیروی دریایی آمریکا محسوب می شود که به نام شهر و خلیج گرین بی، ویسکانسین نامگذاری شده است. این کشتی برای جابجایی یک گردان به طور کامل تجهیز شده 800 نفره از تفنگداران دریایی طراحی شده است.

شرکت نورث روپ گرومن شیپ سیستمز در سی‌ام ماه می 2000 قرارداد ساخت این کشتی را از آن خود کرد و در یازدهم آگوست 2003 ساخت مازه کشتی آغاز شد. گرین بی در پانزدهم ژوییه 2006 تعمید داده شد و در بیست و چهارم ژانویه 2009 با فرماندهی جوزف آر. اولسن به ماموریت اعزام شد.

نام این کشتی در ارتباط نزدیک با مردم گرین بی، ویسکانسین و تیم فوتبال حرفه ای آنها یعنی گرین بی پکرز انتخاب شد. عرشه پرواز یواس‌اس‌گرین بی به نام “Lambeau Field” شناخته می شود که نام استادیوم پکرزها است.

2

تاریخچه خدمت

در سال 2009، اسکادران آزمایش و ارزیابی 31 (VX-31) و یواس‌اس‌گرین بی امکان استفاده از کشتی جنگی حمل و نقل آبی خاکی کلاس سن انتونیو برای جنگنده های AV-8B هریر II در شرایط اضطراری را آزمایش کردند. جنگنده های AV-8B در آزمایش های متعددی برای صدور گواهینامه هوایی کلاس سن آنتونیو و همچنین اثر حرارت اگزوز روی عرشه پرواز مورد استفاده قرار گرفتند.

یواس‌اس گرین بی در فوریه 2011 با سه کشتی گروه آماده عملیات آبی‌خاکی باکسر به نخستین ماموریت خود اعزام شد. این گروه شامل 4 هزار ملوان و تفنگدار دریایی از واحد اعزامی تفنگداران دریایی سیزدهم می شد که به مدت هفت ماه در مناطق ناوگان پنجم و هفتم آمریکا در منطقه آسیا مستقر شدند.

در مارس 2011، یواس‌اس گرین بی در فعالیت های امدادی پس از زلزله و سونامی عظیم ژاپن حضور داشت.

در می 2013، گرین بی پس از استقرار هشت ماهه در خاورمیانه و آسیا به همراه واحد اعزامی تفنگدارن دریایی پانزدهم به آمریکا بازگشت.

در ژانویه 2015، گرین بی جایگزین کشتی یواس‌اس دِنور در گروه آماده عملیات آبی‌خاکی بونهوم ریچارد در پایگاه مادر ساسبو، ژاپن شد.

090124-N-5191L-003

110613-N-ZS026-005

مشخصات عمومی کشتی یواس‌اس گرین بی

قابلیت جابجایی: 25 هزار تن

طول: 208.5 متر در حالت کلی و خط آب 201.4 متر

عریض ترین قسمت: 31.9 متر و خط آب 29.5 متر

آبخور کشتی: 7 متر

نیروی پیشرانش: چهار پیشرانه دیزلی کلت-پیلستیک، دو شفت، 40 هزار اسب بخار

سرعت: 22 گره (41 کیلومتر در ساعت)

قایق یا نیرو پیاده‌کن قابل حمل: دو هواناو (LCAC) یا یک قایق آبی خاکی (LCU)

ظرفیت: 700 نفر (66 افسر و 633 تفنگدار دریایی)؛ امکان افزایش تا 800 نفر در مجموع وجود دارد.

خدمه سازمانی کشتی: 28 افسر، 322 ملوان

جنگ افزار: دو توپ 30 میلیمتری بوش‌مستر 2 برای دفاع در برابر تهدیدات سطحی؛ دو پرتابگر موشک گردان (RAM) برای دفاع در برابر تهدیدات هوایی

هواپیماهای قابل حمل: چهار بالگرد CH-46 سی نایت یا دو هواپیمای MV-22 اُسپری

3

8

7

6

1

12

130329-N-BB534-117

110719-N-GW695-013

150606-N-TW634-210

 

اشتراک گذاری با :
امتیاز به این نوشته
نظر
  • در مورد ناوهای هواپیمابرم مطلب بزارید.
    ممنون

    ژوئن 10, 2016
  • سلام. خیلی عالی بود. کلاً سایت شما خیلی خاص بود. بی صبرانه منتظر مطالب شما در مورد ناوهای هواپیمابر هستم

    جولای 1, 2016