8971 نمایش

بمب افکن سلطنتی با آلومینیوم نامرغوب!

مجله تصویری سلاح– ویکرز والینت یا ویکرز شجاع، بمب افکنی مجهز به 4 موتور جت است که قابلیت رها سازی بمب ها از ارتفاع بالا را داشته و نخستین بار توسط شرکت مهندسی Vickers-Armstrongs طراحی شده است. این بمب افکن از سال 1955 تا 1965 میلادی جزئی از پروژه بمب افکن های هسته ای سری V نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود. جالب است بدانید که ویکرز شجاع در مقایسه با همتایان خود، پیشرفت کمتری داشته اما در عین حال یک بمب افکن سری V محسوب می شود که از توانایی آزادسازی سلاح های هسته ای برخوردار بوده است.

همان طور که اشاره شد این بمب افکن قابلیت اجرای عملیات در ارتفاعات بالا را دارد و با توسعه هر چه بیشتر آن نیز، احتمال استفاده به عنوان یک بمب افکن استراتژیک قوت بیشتری می گرفت. در اواخر دهه 1950 در واکنش به پیشرفت سریع تکنولوژی موشک های سطح به هوا، ویکرز شجاع نیز در تست های پرواز با ارتفاع کم شرکت داده شد. علاوه بر نقش بازدارندگی هسته ای، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا از ویکرز شجاع برای مقاصد دیگری نظیر هواگرد های شناساگر و همچنین تانکر های سوخت گیری هوایی بهره برداری کرده است. بازدارندگی هسته ای یک نظریه در امنیت بین الملل است که به معنای مجموعه ای از تهدید ها برای قانع کردن طرف مقابل به عدم انجام یک عمل نامطلوب از جمله حمله نظامی به یک کشور خواهد بود. در واقع این بمب افکن توانایی به کار گیری تسلیحات هسته ای را داشته و می تواند بدین ترتیب از تهدید حمله نظامی به کشور خود جلوگیری کند.

در اواخر سال 1964 مشخص شد که تمام مدل های ویکرز شجاع دچار خوردگی زودرس شده اند و دلیل اصلی آن استفاده از آلیاژ آلومینیوم ضعیف DTD683 در ساخت بمب افکن ها بود. در ادامه به جای برنامه ریزی برای پروژه بازسازی که هزینه های زیادی را طلب می کرد، ویکرز شجاع در سال 1965 به طور کامل بازنشسته شد. وظایف این بمب افکن توسط سایر بمب افکن های V که تا دهه 1980 خدمت رسانی می کردند، ادامه داده شد.

طراحی و توسعه

ویکرز از زمان جنگ جهانی دوم به عنوان یکی از شرکت های برجسته جهان در عرصه تولید و توسعه صنایع هوا فضا، وارد میدان رقابت با دیگر کمپانی های مشابه خود شد. این شرکت در ابتدا اقدام به ساخت نوعی بمب افکن جت 6 موتوره مطابق با مشخصات B.35/46 کرد، اما به علت توسعه سریع موتور های جت قوی تر، این پروژه نیز در قالب طرحی دیگر که از حضور 4 موتور جت بهره مند بود دنبال شد. در مجموع طرح پیشنهادی ویکرز نسبتا ساده به شمار می رفت و از پیشرفت آئرودینامیکی کمتری نیز برخوردار بود. با این وجود در تاریخ 18 ماه مه سال 1951، اولین نمونه از این بمب افکن با شماره سریال WB210 نخستین پرواز آزمایشی خود را به انجام رساند. یک ماه پس از این رویداد، ویکرز نوع 660 نام رسمی ویکرز شجاع را دریافت کرد. پیش از این، نام مذکور برای هواپیمای دو باله ویکرز نوع 131 در سال 1931 استفاده می شده است. این عنوان با اتفاق نظر اکثر کارکنان شرکت ویکرز برگزیده شد.

در تاریخ 11 ژانویه سال 1952، اولین نمونه از ویکرز شجاع طی یک تست آزمایشی به علت آتش سوزی حین پرواز در بال سمت راست، مفقود شد. تمام خدمه موفق به فرار موفقیت آمیز از بمب افکن در حال نابودی شدند اما متاسفانه سرنوشت برای کمک خلبان چیز دیگری رقم زده بود. پس از اعمال تغییرات مهم در سیستم سوخت که به نظر می آمد دلیل اصلی آتش سوزی بوده باشد، دومین نمونه از ویکرز با شماره سریال WB215 یا همان ویکرز نوع 667، پرواز اولیه خود را در تاریخ 11 آوریل سال 1952 انجام داد. تاخیر کوتاه تا فرا رسیدن زمان معرفی نمونه دوم ( معادل 3 ماه)، به این معنا بود که از دست رفتن نمونه اولیه مشکل جدی در برنامه تولید ویکرز شجاع به وجود نیاورده است.

انواع

به همراه 3 نمونه اولیه، مجموعا 107 فروند از این پرنده نظامی تولید شده است.

Valiant B.1: این مدل شامل 39 بمب افکن منحصر به فرد می شود. 5 بمب افکن نوع 674 به صورت پیش تولید که مجهز به موتور های Avon RA.14 بودند و همچنین 34 بمب افکن نوع 706 به صورت تولید کامل مجهز به موتور های RA.28 204 و یا 205.

Type 710 Valiant B(PR).1: هشت بمب افکن شناساگر در این مدل جای می گیرند. هر کدام از بمب افکن ها حداکثر 12 دوربین در اختیار دارند که از این میان 8 دوربین مجهز به وضوح تصویر بالا و 4 دوربین نیز مخصوص شناسایی و بررسی هستند.

Type 733 Valiant B(PR)K.1: در این مدل 13 بمب افکن شناساگر با کاربری های متعدد مانند تانکر سوخت گیری هوایی جای می گیرد.

Type 758 Valiant B(K).1: 44 بمب افکن و تانکر سوخت گیری هوایی. سیستم تانکر قابل جداسازی بوده و در محفظه حمل بمب قرار می گیرد.