جی ای یو-8 اونجر ؛ یک سلاح مهم و پیچیده با سابقه ای از قرن نوزدهم!

مجله تصویری سلاح – در قلمرو تاریخ نظامی، برخی از تسلیحات نمادی از نوآوری، قدرت و درخشش مهندسی محض هستند. جنرال الکتریک جی ای یو-8 اونجر (General Electric GAU-8 Avenger) از نوادگان سلاح گاتلینگ قرن نوزدهم، بی شک در میان این گزینه های افسانه ای قرار دارد.

این سلاح به دلیل قدرت آتش ویرانگر و مکانیک پیچیده اش، اثری محو نشدنی بر چشم انداز هوانوردی مدرن بر جای گذاشته است.

 

آشنایی با سلاح جی ای یو-8 اونجر

در قلب طراحی سلاح جی ای یو-8 اونجر یک مفهوم مبتکرانه و ترسناک نهفته است: هفت لوله چرخان حول یک محور مرکزی که هر کدام توسط دندانه هایی که به دقت ساخته شده اند، هدایت می شوند. این چرخه ای دقیق از پر کردن سلاح، شلیک، رها شدن گلوله و پر کردن دوباره سلاح را تضمین می کند.

بر خلاف مکانیسم دستی محور سلاح در سلف خود، جی ای یو-8 اونجر از دو موتور هیدرولیک برای هدایت لوله های سلاح استفاده می کند. این حرکت چرخشی که توسط سامانه های نیروی هواپیمای تامین می شود، سنگ بنای سرعت شلیک قابل توجه سلاح و پایداری تزلزل ناپذیر آن حتی در جریان نبرد شدید است.

برخلاف طراحی های معمولی، جی ای یو-8 اونجر در برابر گیر کردن سلاح مصون است زیرا نه لگد و نه گاز ناشی از شلیک گلوله در عملکرد آن نقش ایفا نمی کنند. این ویژگی کلیدی شلیک بی وقفه را تضمین می کند.

مهمات سلاح جی ای یو-8 اونجر

مهماتی که توسط جی ای یو-8 اونجر استفاده می شود گلوله های 30 در 173 میلیمتری در سه نوع مختلف است که هر کدام با هدف خاصی طراحی شده اند. گلوله آتش زا ضد زره محصور در آلومینیوم و مسلح به هسته اورانیوم ضعیف شده، پتانسیل تخریب شگفت انگیزی دارد. دو مدل دیگر شامل گلوله آتش زا با انفجار قوی، و گلوله مقرون به صرفه تمرینی می شوند.

وقتی کاربر انگشت خود را روی ماشه سلاح جی ای یو-8 اونجر می گذارد، قدرت شلیک آن تماشایی و مرگبار است. رگباری از 50 گلوله در نخستین ثانیه فعالیت سلاح شلیک می شود و می تواند به سرعت بی امان 65 گلوله در ثانیه افزایش یابد. نتیجه، پتانسیل خیره کننده برای شلیک تا 4200 گلوله در بازه زمانی یک دقیقه است که البته در حالت بهینه 1800 گلوله در دقیقه است.

ادغام سلاح جی ای یو-8 اونجر در هواپیمای ای-10 تاندربولت 2

ادغام سلاح جی ای یو-8 اونجر در هواپیمای فرچایلد ریپابلیک ای-10 تاندربولت 2 (Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II) یک دستاورد بزرگ بود، اگرچه بدون چالش انجام نشد. این سلاح 16 درصد از وزن کلی ای-10 را شامل می شود و ایجاد تعادل در هواپیما مساله ای چالش برانگیز بود. شلیک هنگام پرواز می توانست موجب انحراف هواپیما شود. بر همین اساس، سلاح خارج از بخش مرکزی هواپیما نصب شد، اما لوله شلیک مستقیم در خط مرکزی هواپیما قرار گرفت.

چالش های دیگر گازهای خروجی سلاح و شعله قوی آن هنگام شلیک بود که مورد اول می توانست در فعالیت پیشرانه و دومی در دید خلبان اختلال ایجاد کند. راه حل های مبتکرانه ای در ذهن مهندسان نقش بست که از آن جمله می توان به شوینده های شیشه جلو برای مقابله با تجمع دوده و اصلاح سامانه جرقه زنی پیشرانه برای روشن شدن سریع در صورت خاموشی با ورود گازهای فاقد اکسیژن ناشی از فعالیت سلاح بود.

ترکیب ای-10 تابدربولت 2 با جی ای یو-8 اونجر نام خود را در تاریخچه هوانوردی نظامی ثبت کرده است. این هواپیما نمادی از قدرت پشتیبانی هوایی نزدیک است که با نواخت تیر ویرانگر جی ای یو-8 اونجر پشتیبانی می شود.

تعهد نیروی هوایی آمریکا به استفاده از هواپیمای ای-10 تا سال 2040 تضمین می کند که سمفونی سلاح انتقام جوی آن برای بیش از یک دهه دیگر در آسمان شنیده شود.